SPIRALA PRZEMIANY 2012
Idea instalacji oparta została na prastarej i archetypowej symbolice światła i ciemności, koła i krzyża oraz spirali, jako drogi do poznania i uzyskania samoświadomości. Koło to jeden z najstarszych symboli ludzkości związany z bóstwami solarnymi i ogniskiem rozświetlającym niebezpieczne ciemności nocy. Jest również połączeniem kwadratu lub krzyża wpisanego w koło. Figury te spaja punkt centralny, który jest zarówno początkiem, jak i końcem układu będącego archetypowym symbolem całości i pełni, używanym na całym świecie. Symbolika koła zawsze wiązała się z najważniejszymi i najbardziej uświęconymi miejscami kultu. W chrześcijaństwie kolisty labirynt oznaczał drogę pielgrzyma-człowieka do Chrystusa (np. labirynt z katedry w Chartres).
Jako symbol integracji człowieka z kosmosem, bogami i samym sobą mandala ma trzy, podstawowe wymiary: makrokosmiczny, mikrokosmiczny i społeczny. Mandala ukazuje wszystkie te obszary rzeczywistości, jako przejaw procesu zmian poddanego:
- prawu przyczyny i skutku,
- prawu cykliczności,
- prawu dziedziczenia oraz przekazywania wzorców dalszym pokoleniom.
Instalacja składała się z konstrukcji sferycznej, w której wnętrzu umieszczony został spiralny labirynt. Można było podążać do jego wnętrza, co według Junga oznaczać ma inwolucję do podświadomości oraz wychodzić z niego ku świadomości. Po przejściu każdy z uczestników za pomocą pędzli i farb mógł spróbować zwizualizować doznania, jakich doświadczył podczas tej medytacji na powierzchni sfery tworzącej zewnętrzne ściany. Sam autor współtworzył tą kompozycję oraz służył pomocą intelektualną i warsztatową. Na koniec powstał obiekt odzwierciedlający duchowe poszukiwania i przemiany mieszkańców Gniezna i odwiedzających Królewski Festiwal Artystyczny gości, który jak wszystko przeminął i spłonął ostatniego dnia festiwalu.
Robert Bartel
