„KŁADKA” 

Idea wystawy zrodziła się latem 2011 roku w Tatrach nad Potokiem Chochołowskim, w Dolinie Chochołowskiej, która ze względu na pewne ważne doświadczenia osobiste autora pełni w jego życiu rolę metaforyczną. Podobnie jest zresztą z włoskimi Dolomitami i jednym z wielu potoków z nich spływających, którego zarejestrowany materiał filmowy był wyświetlany na ekranach do projekcji tylnej. Z lewej strony wzburzona woda wpływała do galerii, a z prawej z niej wypływała. Ekrany o wielkości 450x300cm były usytuowane w odległości dwóch metrów. Tytułowa kładka, a właściwie kładko-ławka znajdowała się pomiędzy nimi. Po jej skończeniu autor zaczął doszukiwać się niektórych wspólnych wątków z ławką, którą można zobaczyć w końcówce filmu "Słoneczny Zegar" w reżyserii Andrzeja Kondratiuka. Jeszcze innym źródłem inspiracji były znane z psychoterapii ericksonowskiej zjawiska transowe, a w szczególności techniki medytacyjne. Autor nieświadomie stosował je od wczesnej młodości, ale prawdziwym wprowadzeniem były warsztaty Mindfulness w Nowej Górce, w Instytucie Rozwoju Nowych Doświadczeń. Całość ma wymiar spotkania z drugą osobą i jest osobistą, metaforyczną wędrówką z nurtem i pod prąd, jak również próbą przekraczania i medytacji zgodnej z otaczającą naturą.

Robert Bartel